
สวัสดีค่ะผู้อ่านที่น่ารักทุกท่าน วันนี้ผู้เขียนได้นำเรื่องจริงให้ข้อคิด จากอดีตประธานาธิบดีอินเดีย Dr. Abdul Kalam มาฝากค่ะ ^_^
ดร. อับดุล กาลามได้เคยกล่าวว่า
“ตอนที่ผมยังเป็นเด็ก แม่ทำอาหารให้ผมทาน”
คืนหนึ่งที่แม่ทำอาหารเย็นหลังจากทำงานหนักมาทั้งวัน คุณแม่วางจาน ‘ซุบซี’ และโรตีที่ไหม้เกรียมไว้ข้างหน้าพ่อของผม
ผมกำลังรอดูว่ามีใครสังเกตเห็นโรตีไหม้ไหม แต่พ่อก็กินโรตีเข้าไปโดยที่ไม่ได้พูดอะไร แล้วเอ่ยปากถามผมว่า “ที่โรงเรียนเป็นอย่างไรบ้าง” ผมจำไม่ได้ว่าผมตอบพ่อไปว่าอะไรในคืนนั้น แต่ผมจำได้ว่าผมได้ยินแม่ขอโทษพ่อเรื่องโรตีไหม้ และผมจะไม่มีวันลืมสิ่งที่พ่อพูดกับแม่เลย พ่อของผมได้พูดว่า
“ที่รัก ผมชอบโรตีไหม้นะ”
ต่อมาในคืนนั้น ผมเข้าไปจูบพ่อ บอกราตรีสวัสดิ์ และถามพ่อว่า
“พ่อชอบโรตีไหม้จริงๆ หรือครับ”
พ่อโอบผมไว้ในอ้อมแขนและพูดว่า
“วันนี้แม่ของลูกทำงานหนักมาทั้งวัน และแม่ก็เหนื่อยมาก นอกจากนั้น โรตีที่ไหม้ไม่เคยทำร้ายใคร แต่คำพูดที่รุนแรงนั่นแหละที่จะทำร้ายคนได้”
“ลูกรู้ไหม ชีวิตเต็มไปด้วยสิ่งที่ไม่สมบูรณ์และผู้คนที่ไม่สมบูรณ์แบบกันทั้งนั้น”
ผมไม่ใช่คนที่ดีที่สุด และผมก็ได้เรียนรู้ที่จะยอมรับว่าชีวิตไม่ได้สมบูรณ์แบบ ผู้คนก็ด้วยเช่นกัน
สิ่งที่ผมได้เรียนรู้ตลอดหลายปีที่ผ่านมาคือ
“การยอมรับความผิดพลาดของกันและกัน และเลือกที่จะรักษาความสัมพันธ์ที่ดีไว้”