สวัสดีค่ะผู้อ่านที่น่ารักทุกท่าน วันนี้เราก็มาถึงตอนที่ 2 และตอนที่ 3 กันแล้ว เชิญผู้อ่านทุกท่านอ่านต่อได้เลยค่ะ ^_^
*…EP 2: The result of attemption…* (ตอนที่ 2 ผลแห่งความพยายาม (วันประกาศผลการสอบวัดแววความเป็นครู) )
และแล้ววันประกาศผลก็มาถึง (แต่จินต์ไม่ได้ดูผลทาง Internet หรอกนะ พอดีว่าครูแนะแนวเขา print มาให้แล้วจ้า >_<) จินต์ก็ไล่ดูรายชื่อไปเรื่อยๆ
ในระหว่างที่จินต์กำลังตั้งอกตั้งใจดูอยู่นั้น ครูแนะแนวก็พูดขึ้นว่า
“ไม่ต้องดูแล้วล่ะ โรงเรียนของเราสอบผ่านกันทุกคนค่ะ”
(โรงเรียนของจินต์มีนักเรียนไปสอบกันอยู่ 4 คนค่ะ มีเอกภาษาไทย 1 คน เอกพลศึกษา 2 คน และเอกภาษาอังกฤษ 1 คน)
อ้อ!อย่างนั้นเหรอ (จินต์เอ๋อไปชั่วขณะ) แล้วก็เกิดเสียงกรี๊ดดังกระหึ่มขึ้น
“กรี๊ดดดดด!!!” เออ…ที่จริงแล้ว มันเป็นแค่ความคิดน่ะ ที่จริงจินต์เพียงแค่รับรู้ แล้วก็เดินเข้าห้องเรียนตามปกติเท่านั้นเอง ไม่ได้กงไม่ได้กรี๊ดอะไรหรอก เพราะส่วนมาก จินต์เป็นคนที่ออกจะเฉยๆ (ติงต๊องนิดๆก็เท่านั้นเอง //>_
EP 3: Where can I stay? (ตอนที่ 3 เราจะพักที่ไหนดีนะ)
ในที่สุด มหาลัยฯก็ใกล้จะเปิดเทอมสักที แต่จินต์ก็มีเรื่องกลุ้มหนักกว่าเก่าอีกแล้ว (เอ้า… ทำไมอีกล่ะ) ก็จินต์ยังไม่มีที่พักเลยนี่นา อีกอย่างวันเปิดเทอมก็ใกล้เข้ามาแล้วด้วย แล้วจินต์จะทำไงดีล่ะเนี่ย เพื่อนก็บอกว่ายังหาไม่ได้ แล้วจินต์จะไปอยู่ไหนล่ะเนี่ย ฮือ……ฮือ…….. (ทำไมชีวิตเธอถึงมีปัญหาเยอะอย่างนี้เนี่ย) นั่นน่ะสิ ทำไมชีวิตน้อยๆอย่างจินต์จะต้องมาตกระกำลำบากอย่างนี้ก็ไม่รู้ น่าน้อยใจจริงๆ แต่เอ๊ะ! (???) จินต์จะมาท้อแท้แบบนี้ทำไมเนี่ย ทำไมจินต์ไม่ไปหาห้องเช่าล่ะ จริงไหม (เพิ่งคิดออก ว่างั้น) เอ่อ….ก็ใช่นะ เพิ่งนึกออก หุๆๆ //^_^//
และแล้วจินต์ก็เริ่มไปตระเวนหาห้องเช่า แต่จินต์ไม่ได้ไปคนเดียวนะเออ พอดีว่าพี่เขยจินต์ไปส่งจ้า ถ้าจินต์ไปคนเดียว รับรองไม่รอดชัวร์ (เดี๋ยวโดนฉุด) ล้อเล่นน่ะ ที่จริงแล้วจินต์ยังไม่มีใบขับขี่ไง ถ้าไปคนเดียวก็ไม่รอด เพราะโดนตำรวจจับไง จริงป่ะ ^o^
วันนั้นทั้งวัน จินต์ก็หาห้องเช่า ไม่ว่าจะทางทิศเหนือ ใต้ ออก และตก ผลปรากฎว่า ไม่มีห้องว่างให้เช่าเลย อ้อ!แต่มีอยู่ที่หนึ่งที่ว่าง แต่ว่าเขาจะย้ายออกตอน 31 พฤษภาคม แต่จินต์จะต้องมาอยู่ตั้งแต่วันที่ 22 พฤษภาคม ทำไงดีล่ะ นี่ก็ใกล้จะ 4 โมงเย็นแล้วด้วย
ระหว่างที่จินต์กำลังสับสนอยู่นั้น จินต์ก็เห็นห้องเช่าอีกที่หนึ่ง (เมื่อกี๊ ทำไมจินต์มองไม่เห็นนะ แต่…เฮ้อ…ช่างเหอะ) จินต์ก็เข้าไปถามคนที่อยู่แถวนั้นว่า (บังเอิญว่าเป็นเจ้าของห้องเช่าพอดี)
“ขอโทษนะคะ มีห้องว่างให้เช่าบ้างไหมคะ”
จินต์ถาม และรอฟังคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ
“มีห้องหนึ่งที่ว่างพอดีค่ะ ถ้าสนใจก็ทำสัญญาวันนี้ แล้วจะเข้ามาอยู่ตอนไหนก็ได้ค่ะ”
เจ้าของห้องเช่าตอบ พร้อมกับส่งยิ้มให้นิดๆ
“หนูสนใจค่ะ ถ้างั้นเราทำสัญญากันเลยนะคะ”
จินต์บอก แต่…..
“เอ๊ะ หนูเหรอ???”
เจ้าของห้องเช่าพูด พร้อมกับทำหน้างงๆ
“ไม่ต้องทำหน้างงค่ะ หนูบอกว่าหนูจำทำสัญญาเช่าห้องวันนี้เลยค่ะ”
“เอ่อ….ไม่ใช่อย่างนั้นค่ะ คือ…พอดีว่าทางห้องเช่าของเราไม่ทำสัญญาเช่ากับเด็กที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปีหรือเด็กที่ยังเรียนอยู่ม.ปลายค่ะ”
เจ้าของห้องเช่าพูด อ้อ! จินต์ก็เลยถึงบางอ้อเลยค่ะ ที่แท้ เจ้าของห้องเข้าใจว่าจินต์ยังเรียนม.ปลายนั่นเอง จินต์ก็เลยตอบไปว่า
“เรื่องนั้น ไม่ต้องห่วงค่ะ เพราะหนูเรียนจบ ม.6 แล้วค่ะ แล้วก็กำลังจะขึ้นชั้นปี 1 ค่ะ”
“อ้อ…อย่างนั้นเหรอจ๊ะ ถ้าอย่างนั้นป้าต้องขอโทษหนูด้วยนะจ๊ะ ป้าเข้าใจว่าหนูยังเรียนไม่จบ ม.6 ”
“ไม่เป็นไรค่ะ งั้นเราทำสัญญากันเลยนะคะ”
จากนั้นเราก็ทำสัญญาเช่ากัน (เฮ้อ…ในที่สุด เราก็มีที่ซุกหัวนอนสักที ^o^) พอทำสัญญาเช่าเสร็จแล้ว จินต์ก็กลับบ้านด้วยใจที่เบิกบาน ฮ่า….ฮ่า…..ฮ่า…….. มีความสุขจังเลย
แต่เอ๊ะ! ห้องเช่านี้จินต์จะมาอยู่คนเดียวเหรอ? (เอาแล้วไง มีความสุขยังไม่ถึง 1 วิด้วยซ้ำ มีเรื่องให้กลุ้มอีกแล้ว เฮ้อ….) ที่กลุ้มนี่ไม่ใช่เพราะจินต์กลัวที่จะต้องอยู่คนเดียว หรือกลัวว่าแปลกที่ แล้วนอนไม่หลับ (เฮ้ย…อันหลังนี่ไม่ใช่นะ เพราะไม่ว่าจินต์จะไปอยู่ที่ใดในโลกนี้ จินต์ก็นอนหลับได้หมดแหละ หึๆๆ เพราะจินต์เป็นคนที่ชอบนอนเป็นชีวิตจิตใจเลย ตอนที่จินต์เรียนมัธยมเนี่ย จินต์นอนวันละ 8 ชั่วโมง แต่ตอนเรียนมหาลัยฯนี่ จินต์จะได้นอนกี่ชั่วโมงกันนะ สงสัยจัง >_<) เออ…รู้สึกจะนอกเรื่องละ
ที่จริงจินต์อยู่คนเดียวก็ได้นะ แต่เราต้องคิดถึงอนาคต จริงป่ะ? สมมติว่าวันหนึ่ง จินต์ไม่สบายขึ้นมา จะให้ใครมาดูแลจินต์ล่ะ (เออ…เห็นด้วย) จินต์คิดถึงข้อนี้(แหะๆ ….ที่จริงจินต์ไม่ได้มองการณ์ไกลขนาดนั้นหรอก แม่ของจินต์เป็นคนแนะนำต่างหาก) จินต์ก็เลยโทรถามเพื่อน (ไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่ เพราะไม่ได้เรียนห้องเดียวกัน) ทันที
“ดีจ้า แก้ว (นามสมมติจ้า) มีห้องพักยัง?”
“ยังไม่มีเลย จินต์ล่ะ”
“เรามีแล้วล่ะ แก้วจะมาอยู่กับเราไหมล่ะ”
“ไปอยู่ด้วยได้เหรอ”
“ได้แน่นอนจ้า ถ้างั้นสรุปว่า แก้วจะมาอยู่กับเราใช่ไหม”
“ใช่แล้วจ้า งั้นเจอกันในวันที่ 21 นะ”
“โอเคจ้า”
จินต์วางสาย พร้อมกับพูดกับตัวเองว่า
“ดีจัง เรามีเพื่อนร่วมห้องแล้ว”
To be continued (ติดตามตอนต่อไป)
![Sunshine in My Heart [English Version]](https://www.kroojintra.com/wp-content/uploads/2025/05/Sunshine-in-My-Heart-English-Version-1-Cover-400x225.jpg)