ลูกชาย: “พ่อครับ ผมขอถามอะไรพ่อหน่อยได้ไหมครับ”
พ่อ: “ได้สิ ลูกอยากถามอะไรล่ะ”
ลูกชาย: “พ่อทำงานได้ชั่วโมงละเท่าไหร่ครับ”
พ่อ: “เอ๊ะ ทำไมลูกถึงอยากรู้เรื่องนี้ล่ะ”
ลูกชาย: “ผมแค่อยากรู้ครับพ่อ พ่อบอกผมหน่อยได้ไหมครับ ว่าพ่อทำงานได้เงินชั่วโมงละกี่บาท”
พ่อ: “ก็ได้ๆ ถ้าลูกต้องรู้ให้ได้ พ่อก็จะบอกให้ พ่อได้เงิน 3,500 บาทต่อชั่วโมง”
ลูกชาย: “อ้อ!” ลูกชายทำท่ารับรู้ พร้อมกับก้มหน้าลง ผ่านไปสักพัก ลูกชายจึงพูดขึ้นว่า
ลูกชาย: “พ่อครับ ผมขอยืมเงินสัก 500 บาทได้ไหมครับ”
เมื่อพ่อได้ยินลูกชายถามออกมาแบบนั้น พ่อก็รู้สึกโกรธมาก และพูดกับลูกชายว่า
พ่อ: “ถ้าเหตุผลเดียวที่ลูกถามคือเพื่อยืมเงินเพื่อซื้อของเล่นโง่ๆ หรือเรื่องไร้สาระอื่นๆล่ะก็ ลูกก็เดินตรงไปที่ห้องแล้วเข้านอนซะ ลองคิดดูว่าทำไมลูกถึงเห็นแก่ตัวขนาดนี้ พ่อทำงานหนักทุกวันก็เพื่อที่จะเห็นลูกทำพฤติกรรมแบบนี้น่ะเหรอ”
เด็กน้อยเดินไปที่ห้องของเขาอย่างเงียบ ๆ และปิดประตูห้องนอน
ส่วนพ่อก็นั่งลงและเริ่มทวีความโกรธมากขึ้นกับคำถามของลูกชาย ลูกชายเขากล้าถามคำถามแบบนี้เพียงเพื่อให้ได้เงินได้อย่างไรกันนะ
เมื่อเวลาผ่านไปสักพัก พ่อก็รู้สึกใจเย็นลง และเริ่มคิดถึงสิ่งที่ลูกชายได้พูด:
บางทีลูกชายของเขาอาจจะมีบางสิ่งบางอย่างที่จำเป็นต้องซื้อจริงๆก็ได้ และอีกอย่างลูกชายของเขาก็ไม่ได้ขอเงินเขาแบบนี้บ่อยนัก
เมื่อคิดได้ดังนั้น พ่อจึงเดินไปที่ห้องนอนของลูกชายและเปิดประตู
พ่อ: “ลูกหลับแล้วเหรอ”
ลูกชาย: “ยังครับพ่อ”
พ่อ: “พ่อกำลังคิดอยู่ว่าบางทีพ่ออาจจะพูดรุนแรงกับลูกเกินไปก่อนหน้านี้ พอดีว่าวันนี้พ่อเจออะไรมาเยอะ เลยเผลอไปลงกับลูก พ่อต้องขอโทษลูกด้วยนะ และนี่คือเงิน 500 บาทที่ลูกขอ”
เด็กน้อยนั่งตัวตรงและยิ้ม
ลูกชาย: “โอ้ ขอบคุณนะครับพ่อ!”
จากนั้น ลูกชายก็เอื้อมมือไปใต้หมอนเพื่อดึงธนบัตรที่ยับยู่ยี่ออกมา พ่อเห็นว่าลูกชายมีเงินแล้วจึงเริ่มโกรธขึ้นมาอีกครั้ง เด็กชายค่อยๆนับเงินของเขาแล้วเงยหน้าขึ้นมองพ่อของเขา
พ่อ: “ทำไมลูกถึงอยากได้เงินเพิ่มล่ะ ทั้งๆที่ลูกก็มีอยู่แล้ว”
ลูกชาย: “เพราะผมมีไม่พอครํบพ่อ แต่ตอนนี้ผมมีพอแล้ว”
“พ่อครับ ตอนนี้ผมมีเงิน 3,500 บาท ผมขอซื้อเวลาของพ่อหนึ่งชั่วโมงได้ไหมครับ พรุ่งนี้ผมจะกลับบ้านเร็วนะครับ ผมอยากจะเล่นกับพ่อครับ”
พ่อถูกลูกชายสวมกอด และเขาก็โอบกอดลูกชายตัวน้อยของเขา และขอให้เด็กน้อยให้อภัยในการกระทำที่ผ่านมา
ข้อคิดที่ได้จากเรื่องนี้:
สำหรับทุกคนที่ทำงานหนักในชีวิต เราไม่ควรปล่อยให้เวลาหลุดลอยไปโดยไม่ได้ใช้เวลาร่วมกับคนที่สำคัญสำหรับเราจริงๆ ดังนั้นจงแบ่งเวลาให้เมาะสมด้วยนะคะ ^_^
