เรื่องดี ๆ มีไว้แบ่งปัน
ความรัก มิตรภาพ และความทรงจำดีๆในรั้วมหาวิทยาลัย *…EP 1: Can I pass the Test? …*
สวัสดีค่ะผู้อ่านที่น่ารักทุกท่าน วันนี้ผู้เขียนได้นำเรื่องที่เกิดขึ้นในชีวิตจริงมาแบ่งปัน ยังไงก็ลองไปอ่านกันเลยค่ะ ^_^ เย่…เย่….เย่…ในที่สุดชีวิตจินต์ก็ได้เข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัยจนได้ (ดีใจจัง ^_^) ตอนแรก…เอ่อ..ไม่ใช่สิ ต้องบอกว่า ตอนจินต์เรียนอยู่มัธยมปลายมากกว่า ตอนนั้นจินต์คิดว่าไม่ได้เรียนต่อแล้วซะอีก (ทำไมล่ะ?) ก็ตอนนั้นมันมีปัญหาเยอะมากเลยนี่นา แต่เอาเป็นว่าจินต์ไม่บอกปัญหาที่ว่าแล้วกัน เพราะถ้าจินต์บอก เดี๋ยวมันจะยืดยาว เข้าเรื่องเลยแล้วกันเนอะ //^_^// วันแรกที่จินต์เข้ามาในรั้วมหาวิทยาลัย (ก็คือวันที่จินต์มาสอบวัดแววความเป็นครูนั่นเองค่ะ) จินต์ก็รู้สึกตื่นเต้นนิดหน่อยอ่ะนะ (ตื่นเต้นนิดหน่อยจริงอ่ะ) อืม…นิดหน่อยจริงๆนะ แต่มาตื่นเต้นเยอะๆก็ตอนที่จินต์จะต้องเข้าห้องสอบนั่นแหละ (ทำไมอ่ะ?) ก็ตอนที่ใกล้จะถึงเวลาสอบน่ะสิ จินต์ยังหาห้องที่จินต์จะสอบไม่เจอเลย แง…. (ตอนนั้นจินต์กังวลมาก ๆ)…
เพราะมีครูวันนั้น จึงมีผมในวันนี้
สวัสดีค่ะผู้อ่านที่น่ารักทุกท่าน วันนี้ผู้เขียนก็มีเรื่องเล่าดี ๆมีข้อคิดมาฝากกันอีกเช่นเคยค่ะ เชิญอ่านได้เลยค่ะ ^_^ ชายชราพบชายหนุ่มคนหนึ่ง ชายหนุ่มถามชายชราว่า “ครูจำผมได้ไหมครับ?” และชายชราก็บอกว่าไม่ จากนั้นชายหนุ่มก็บอกเขาว่าเขาเป็นนักเรียนของเขา และครูก็ถามว่า “แล้วตอนนี้เราทำอาชีพอะไรล่ะ” ชายหนุ่มตอบว่า “ตอนนี้ผมได้เป็นครูแล้วครับ” “อ้อ ดีจังเลยนะ เป็นเหมือนครูเลย” ชายชราพูด “ใช่ครับครู ที่จริงแล้วการที่ผมมาเป็นครู เพราะครูเป็นแรงบันดาลใจให้ผมอยากจะเป็นเหมือนกับครูครับ” ชายชราอยากรู้ว่าชายหนุ่มว่าตัดสินใจเป็นครูเมื่อใด และชายหนุ่มก็เล่าเรื่องต่อไปนี้ให้เขาฟัง “วันหนึ่ง เพื่อนของผมคนหนึ่งซึ่งเป็นนักเรียนเหมือนกัน มาพร้อมกับนาฬิกาเรือนใหม่ที่สวยงาม เมื่อผมเห็นแล้วจึงอยากได้ ผมก็เลยขโมยมันจากกระเป๋าของเพื่อน หลังจากนั้นไม่นาน เพื่อนของผมก็สังเกตเห็นว่านาฬิกาของตนเองหายไป…
เรื่องเล่าให้ข้อคิด เรื่อง คุณค่า ค่าของคุณ
ในตลาดขายของเก่าแห่งหนึ่ง เจ้าของร้านชายได้หยิบไวโอลินเก่าๆตัวหนึ่งขึ้นมาประกาศขาย “ไวโอลินเก่าตัวนี้ ราคา1,000 บาทขาดตัว ลูกค้าท่านใดสนใจเดินตรงเข้ามาเลยครับ” ชายคนหนึ่งเดินเข้ามา และหยิบไวโอลินทั้งเก่าทั้งโทรมตัวนั้นขึ้นมาดู เขาลองสีดู ปรากฏว่าเสียงของมันน่าเกลียดและบาดหูมาก เขาจึงตัดสินใจวางมันลงไว้ที่เดิม เมื่อผ่านเวลาไปได้ครึ่งชั่วโมง เจ้าของร้านก็ได้ประกาศขึ้นอีกครั้งว่า “ไวโอลินเก่าตัวนี้ ราคา 500 บาทขาดตัว ลูกค้าท่านใดสนใจเดินตรงเข้ามาเลยครับ” แต่ก็ยังไรวี่แววคนสนใจ จนเจ้าของร้านได้ประกาศเป็นรอบที่ 3 ว่า “ไวโอลินเก่าตัวนี้ ราคา 100 บาทขาดตัว ลูกค้าท่านใดสนใจ เดินตรงเข้ามาเลยครับ” ชายชราผมขาวคนหนึ่งเดินมาหยุดหน้าร้าน จากนั้นก็หยิบไวโอลินขึ้นมาดู…
เรื่องที่ทำง่ายที่สุดในโลก คือเรื่องที่ทำให้เราประสบความสำเร็จเร็วที่สุด
ณ วัดๆ หนึ่ง เหล่าลูกศิษย์ได้ถามพระอาจารย์ว่า “ทำอย่างไรถึงจะประสบความสำเร็จได้” อาจารย์จึงพูดว่า “วันนี้พวกเราจะเรียนเรื่องธรรมดาๆและง่ายที่สุด นั่นคือให้ทุกคนแกว่งแขนไปข้างหน้าให้สุด แล้วแกว่งไปข้างหลังให้สุดเช่นกัน “ พระอาจารย์สาธิตให้ดู พร้อมกับกำชับว่า “ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ให้แกว่งแขนวันละ 300 ครั้ง ทุกคนทำได้หรือเปล่า ?” เหล่าลูกศิษย์รู้สึกสงสัยจึงถามว่า “ทำไมต้องทำเรื่องอย่างนี้” พระอาจารย์ตอบว่า “หลังจากทำเรื่องนี้แล้ว ผ่านไปหนึ่งปี พวกเจ้าจะรู้ว่า ทำอย่างไรจึงจะประสบผลสำเร็จ” เหล่าลูกศิษย์คิดในใจว่า “เรื่องง่ายๆอย่างนี้ ทำไมถึงจะทำไม่ได้” หลังจากผ่านไปหนึ่งเดือน พระอาจารย์ถามเหล่าลูกศิษย์ว่า…
เรื่องเล่าให้ข้อคิด เรื่อง ใคร ๆก็หาว่าผมเป็น “เด็กโง่”
สวัสดีค่ะผู้อ่านที่น่ารักทุกคน วันนี้ผู้เขียนมีเรื่องเล่าให้ข้อคิดดี ๆมาฝากค่ะ เราไปอ่านพร้อมกันเลยค่ะ ^_^ ครั้งแรก..ที่เข้าร่วมการประชุมผู้ปกครอง คุณครูชั้นอนุบาลพูดว่า… ” ลูกชายของคุณเป็นโรคอยู่ไม่สุข ไม่สามารถนั่งสงบนิ่งบนเก้าอี้ แม้เพียงสามนาที ให้ดีแล้ว คุณพาเขาไปตรวจเช็กที่โรงพยาบาลดีกว่านะคะ “ ตอนเดินทางกลับบ้าน ลูกชายถามเธอว่า คุณครูพูดอะไรบ้าง เธอเจ็บปวดหัวใจ น้ำตาแทบจะไหลรินออกมา เพราะว่า..เด็กน้อยทั้งห้องสามสิบคน มีเพียงการกระทำ การปฏิบัติตัวของเขาแย่ที่สุด คุณครูแสดงออกถึงความดูแคลน ทว่า.. เธอยังคงบอกกับลูกชายว่า ” คุณครูชื่นชมลูก บอกว่าเดิมทีลูกไม่สามารถนั่งสงบนิ่งบนเก้าอี้แม้แต่นาทีเดียว ตอนนี้สามารถนั่งได้สามนาทีแล้ว ส่วนคุณแม่คนอื่นๆ…
This is my Life! กว่าจะมาเป็นฉันในทุกวันนี้ ^_^
สวัสดีค่ะผู้อ่านทุกท่าน อันที่จริงแล้วผู้เขียนคิดมานานแล้วว่าอยากจะเล่าประสบการณ์ที่ได้พบเจอในชีวิตจริงมาให้ผู้อ่านได้อ่าน เพื่อเป็นแนวทางในการดำเนินชีวิต (หรือว่าอาจจะเป็นเพียงแค่การรำลึกถึงความหลังของผู้เขียนก็เป็นได้ แต่ยังไงก็แล้วแต่ ผู้เขียนก็ถือว่านี่เป็นโอกาสที่ดีที่ได้มาแบ่งปันเรื่องราวที่น่าจดจำและเป็นเรื่องราวที่น่ามหัศจรรย์มากที่ทำให้ผู้เขียนมีชีวิตและมีแนวคิด มีทัศนคติที่ดีในการดำรงชีวิต ซึ่งตอนแรกผู้เขียนก็รู้สึกประหลาดใจในตัวเองเหมือนกัน และคิดในใจว่า “ตอนนั้นเราเขียนบันทึกเรื่องราวเหล่านี้ออกมาได้อย่างงไรกันนะ” แต่นี่ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีมาก ๆเพราะถ้าไม่มีผู้เขียนในวันนั้น ก็คงจะไม่มีผู้เขียนในวันนี้ ยังไงก็ขอให้ผู้อ่าน อ่านบันทึกเล่มนี้อย่างมีความสุขนะคะ ^_^ บางครั้งในชีวิตของคนเราก็มีหลายสิ่งหลายอย่างถาโถมเข้ามาอย่างมากมาย บางครั้งก็สุข บางครั้งก็ทุกข์ บางครั้งก็ทุกข์ บางครั้งก็สุข (เอ๊ย…ยังไงเนี่ย) อย่าเพิ่งเข้าใจผิดนะ บันทึกนี้ ไม่ได้เขียนขึ้น เพื่อให้ผู้อ่านเครียดหรอกนะ แต่มีไว้เพื่อระบายความรู้สึกต่างหาก (ระบายเฉพาะผู้เขียนหรือเจ้าของบันทึกนี้เท่านั้นนะ คนอื่นน่ะห้ามเด็ดขาด) เอาล่ะ…
นิสัย 8 ประการที่จะเปลี่ยนชีวิตคุณ
1. พูดให้น้อยลงและทำงานให้มากขึ้น (Talk less and do more work) 2. แบ่งปันความรู้กับผู้คน (Share knowledge with people) 3.ทำดีกับทุกคน (Be nice to everyone) 4. ผูกมิตรกับผู้ที่ช่วยเหลือ (Make friends with those who help) 5.อย่ายอมแพ้เมื่อล้มเหลว (Don’t give…